ท่องเที่ยวชมหมอกยอกเขาฆูนุงซีลีปัต
เมื่อสายฝนที่ได้โหมกระหน่ำเริ่มซาลงก็คงจะเหลือแต่สัมภาระที่เปียกปอนในกระต๊อบเล็กๆที่เราได้พักพิงดูเหมืองจะเป็นช่วงเวลาที่เราได้รู้จักทุกๆคน
ซึ่งเมื่อนั่งพักได้ไม่นานพี่เฮงก็เรียกขึ้นไปดูยอดของฆูนุงซีลีปัตในช่วงเวลาก่อนที่พระอาทิตย์จะลับขอบฟ้ายอดฆูนุงในวันฝนซาเป็นช่วงเวลาที่ทำเอาเราหลุดเข้าไปในห้วงเวลาของความทรงจำในวันที่ชอบแอบปีนหลังคาบ้านของตัวเองขึ้นไปนอนในจุดที่ปลอดโปร่งที่มีเพียงแค่เราเป็นวัยเด็กที่แสนจะอิสระเมื่อตอนที่ไม่ได้เรียนหนังสือคงเพราะเป้นเด็กที่ชอบขึ้นที่สูงมาแต่ไหนแต่ไร
เนื่องจากนี้เราก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่ยอดหลังคาบ้านสองชั้นจะกลายเป็นยอดของภูเขาในวันที่ฝนซาแบซูได้เตรียมมื้อค่ำของเราสี่คนในกระต๊าบก็เป็นช่วงเวลาที่เรารอคอยที่จะได้แลกเปลี่ยนวิถีมุมมองของพี่น้องในสามจังหวัดในค่ำคืนนี้ทั้งนี้พี่เฮงยังได้เล่าให้เราฟังอีกว่าคนที่จะลงมาคือใจที่จะต้องอยากมาจริงๆ
นอกจากนี้เขายังเล่าให้ฟังอีกว่าเขานั้นเคยมีเคสทีจะมาที่ฆูนุงจะเป็นครูที่ได้มาจากราชบุรีคือขนาดคนขับเขาบอกว่าให้บอกถ้าถึงธารโตเมื่อไหร่บันนังสตาเมื่อไหร่ให้บอกเขาเขานั่งพนมมือเขากลัวและได้อธิฐานไว้พอมาถึงที่นี่เลยถามแบบจริงๆทำไมถึงกลัวคนสามจังหวัดเขาก็บอกว่าเขานั้นเสพสื่อ
โดยสื่อมันได้ออกอยู่ฝ่ายเดียวคือเขาไม่ได้รับอีกฝังนึงไม่รู้ว่าเป็นยังไงเสพทุกวันมันฝังก็เลยเล่าฟังๆนี่เราก็อยู่ปกติทั้งที่ชุมชนด้านล้างก็เป็นไทยพุทธกับมุสลิมอยู่ด้วยกันเราอยู่ปกติและสายฝนที่พัดผ่านตลอดค่ำคืนก็เป็นเสียงที่เข้ามาแทนที่บทสนทนาเหลือเอาไว้เพียงความทรงจำติดลงที่ปลายหมอนในยามดึกสงัด
ซึ่งยอดฆูนุงซีลีปัตในยามเช้าเมฆหมอกที่ปกคลุมไปทั่วพื้นที่หลงเหลือเอาไว้เพียงยอดเขาที่คล้ายจะเป็นผู้ถูกเลือกจากธรรมชาติให้ได้เห็นความเป็นไปของทุกสิ่งหยิบยื่นให้ผู้คนที่ขึ้นมาอยู่บนยอดเวลานี้ได้รู้สึกเป็นคนพิเศษไปอย่างไม่รู้ตัวนั่งคงเป็นเพราะความพิเศษที่แท้จริงของยอดเขาที่มักจะทำให้ผู้คนรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติไปชั่วขณะ
ดังนั้นการที่เราอยุ่ในจุดที่รอบข้างถูกปกคลุมไปด้วยสีขาวคงเป็นการเริ่มต้นวันใหม่ที่ธรรมชาติจะทำให้เห็นว่าบางครั้งชีวิตของคนเราก็ไม่จำเป็นต้องรู้ว่ามีอะไรอยู่ภายใต้สีขาวเหล่านั้นสมดุลในการสร้างภายของมนุษย์และธรรมชาติ
ได้รับการสนับสนุนโดย แทงหวยออนไลน์ยังไง
